Les Miserables

Zapraszamy do obejrzenia musicalu opartego na podstawie powieści Wiktora Hugo „Nędznicy”. 

 Streszczenie:

AKT I

PROLOG:

Digne, 1815

Jean Valjean jest galernikiem, skazanym za kradzież bochenka chleba. Zostaje wypuszczony warunkowo po 19 latach, ale inspektor Javert ostrzega go, że złamanie zasad parolu oznacza powrót na galery. Valjean przekonuje się, że żółty paszport, którym wedle prawa musi się posługiwać, czyni go społecznym wyrzutkiem. Tylko biskup Digne traktuje go życzliwie, Valjean zaś, rozgoryczony latami biedy, odpłaca mu kradzieżą sreber. Schwytany i doprowadzony przez policję, Valjean jest bardzo  zdziwiony, kiedy biskup okłamuje policję i ratuje go, darowując mu dodatkowe srebrne świeczniki. Valjean postanawia rozpocząć życie od nowa.

Montreuil-Sur-Mer, 1823

Minęło osiem lat. Valjean, łamiąc warunki zwolnienia, zmienił nazwisko na Madeleine, został właścicielem fabryki oraz burmistrzem miasteczka. Jedna z pracownic, Fantine, ma nieślubne dziecko. Gdy odkrywają to inne kobiety, żądają jej usunięcia z fabryki. Brygadzista, którego zaloty odrzuciła, wyrzuca ją. Potrzebując pieniędzy na lekarstwa dla córki, Fantine sprzedaje naszyjnik i włosy, wkrótce dołącza do prostytutek. Czuje się poniżona i zdegradowana i wdaje się w kłótnię z brutalnym klientem. Zatrzymana przez inspektora Javerta, ma być aresztowana, ale burmistrz domaga się, by zabrano ją do szpitala.

W ulicznym wypadku burmistrz ratuje mężczyznę przygniecionego przez wóz. Javert przypomina sobie wielką siłę skazańca numer 24601, niejakiego Valjeana, który złamał warunki zwolnienia i którego tropi od lat. Ale, jak mówi, właśnie go złapano. Prawdziwy Valjean nie wyobraża sobie, by na jego miejsce do więzienia poszedł niewinny człowiek, zeznaje przed sądem, że to on jest więźniem 24601. W szpitalu Valjean obiecuje umierającej Fantine, że zaopiekuje się jej córką Cosette. Javert przybywa by go aresztować, lecz Valjean po krótkiej walce ucieka.

Montfermeil, 1823

Mała Cosette od lat mieszka z Thenardierami, którzy prowadzą gospodę. Oberżyści poniżają dziewczynkę, traktują ją jak służącą, dogadzając własnej córce, Eponine. Valjean płaci Thenardierom, by pozwolili Cosette odejść i zabiera ją do Paryża.

PARYŻ, 1832

Dziewięć lat później, w stołecznym mieście trwa wielkie poruszenie z powodu spodziewanej śmierci popularnego przywódcy, generała Lamarque, jedynego członka rządu, który nie jest obojętny na los biedoty. Wyczuwa się atmosferę społecznego niepokoju. Urwis Gavroche zna doskonale świat prostytutek i żebraków. Jednym z ulicznych gangów dowodzą Thenardier i jego żona, którzy napadają na Valjeana i Cosette. Ojciec i jego przybrana córka zostają uratowani przez Javerta, który nie rozpoznaje Valjeana, aż do jego ucieczki. Córka Thenardierów, Eponine, zakochana w studencie Mariuszu, niechętnie zgadza się mu pomóc w odnalezieniu Cosette, dla której chłopak stracił głowę od pierwszego wejrzenia.

Na politycznym zebraniu w Kawiarni ABC, grupa studentów idealistów przygotowuje się do rewolucji, która ma wybuchnąć po śmierci generała. Ich przywódcą jest charyzmatyczny Enjolras. Kiedy Gavroche przynosi wieści o śmierci Lamarque’a, studenci wychodzą na ulice by organizować poparcie mieszkańców. Tylko Marius jest rozkojarzony i myśli o tajemniczej dziewczynie, ale dzięki pomocy Eponine spotyka się z Cosette.

AKT II

Studenci przygotowują się do budowy barykady. Mariusz, widząc że Eponine dołączyła do powstańców, wysyła ją z listem do Cosette. Przechwytuje go Valjean i dowiaduje się o miłości przybranej córki. Eponine powraca na barykadę, aby walczyć u boku Mariusza. Postrzelona w drodze powrotnej Eponine ginie, jako pierwsza ofiara powstania. Barykady są wznoszone, a rewolucjoniści ignorują ostrzeżenie armii: zaprzestańcie albo zginiecie. Mały Gavroche demaskuje Javerta – policyjnego szpiega, który wkradł się w szeregi rewolucjonistów. Na barykady przybywa Valjean w poszukiwaniu Mariusza. Ma szansę zabić Javerta, ale puszcza go wolno. Studenci szykują się do spędzenia nocy na barykadzie, a w nocnej ciszy nocy Valjean modli się o ocalenie Mariusza od nadchodzącej katastrofy. Następnego dnia, gdy kończy się amunicja, Gavroche biegnie zdobyć naboje i ginie zastrzelony. Wszyscy rebelianci zostają zabici, łącznie z ich przywódcą Enjolrasem. Tylko Valjean z nieprzytomnym,  rannym Mariuszem ucieka do kanałów. Po spotkaniu z Thenardierem, który grabi zwłoki rebeliantów, wychodzi na powierzchnię i po raz kolejny spotyka Javerta. Błaga o czas, by doprowadzić młodego człowieka do szpitala. Javert decyduje się puścić go wolno. Sztywne zasady sprawiedliwości wyznawane przez policjanta są zdruzgotane postawa Valjeana. Javert popełnia samobójstwo rzucając się do rzeki.

Paryżanki rozmawiają o nieudanym powstaniu i jego bezsensownych ofiarach. Nieświadomy tożsamości swojego wybawcy Mariusz dochodzi do siebie pod opieką Cosette. Valjean opowiada Mariuszowi swoją przeszłość i nalega, że odejdzie, gdy młodzi się pobiorą – nie chce narażać ich przyszłości.

Na ślubie Mariusza i Cosette, Thernadier próbuje szantażować Mariusza. Mówi, że „ojciec” Cosette był mordercą, a jako dowód przynosi pierścień, który zrabował w kanałach. To pierścień Mariusza, który odkrywa, że to Valjean uratował go w nocy, gdy upadła barykada. Marius i Cosette odwiedzają umierającego Valjeana, gdzie Cosette po raz pierwszy poznaje swoją historię.

Więcej o musicalu:

Teatr Roma